محققین از افراد مورد مطالعه در این تست خواسته اند که نخست نوشته ای را با صدای بلند و سپس آن را در ذهن خود بخوانند تا در نهایت با توجه به فعالیت اعصاب مغز، یک الگوی قابل مرتبط در این دو حالت بیابند.

البته اگر تصور می‌کنید که این وسیله نیز در نهایت سر از نیروهای پلیس و نظامی برای اعتراف گیری از متهمین در خواهد آورد، باید بدانید که هدف اصلی محققین این پروژه امکان ارتباط با افرادی است که قدرت تکلّم ندارند. در عین حال میتوان از این تکنولوژی در کنترل اسمارت فون، کامپیوتر و دیگر وسیله های دیجیتالی با استفاده از قدرت ذهن نیز بهره برد.

برایان پیسلی از دانشمندان این پروژه به نشریه نیوساینتیست گفته است: “هنگامی که متنی را در یک کتاب یا روزنامه مطالعه می‌کنید، صدایی را نیز در ذهن خود می‌شنوید. ما تلاش داریم که با رمزگشایی فعالیت مرتبط با این صدا در مغز، اندامی مصنوعی برای افراد ناتوان از تکلّم تولید کنیم.”

سخت افزار مورد نیاز برای این پروژه فعلا در حالت تحقیق و توسعه قرار دارد. همچنین اشکالات و خطاهایی نیز در این سیستم دیده شده، اما محققین نتایج حاصل از این تست را امیدوارکننده توصیف کرده اند.

گفته شده که این تکنولوژی هم اکنون در حالتی جوابگوست که فرد برای مدتی تحت مانیتورینگ باشد و حتی الگوریتم های سیستم رمزگشایی می‌تواند از فردی به فرد دیگر متفاوت باشد.